Contextuele therapie kijkt naar de mens in zijn context. Met context wordt bedoeld het gezin waarin je bent opgegroeid, je familie, het gezin waarin je als volwassene leeft, je partner, je eventuele kinderen. Ook je vrienden en collegae horen bij de context.

Je hebt uit je gezin van herkomst fijne en waardevolle dingen meegenomen, maar ook pijn, verdriet en teleurstellingen. Als kind heb je een manier geleerd om daar mee om te gaan, bijvoorbeeld door heel sterk te zijn of door jezelf weg te cijferen. Dat kan je in latere relaties in de weg zitten. Als je kijkt naar de verschillende relaties door je leven en hoe je daar mee omgaat kun je patronen ontdekken. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je steeds (onbewust) van anderen vraagt je alsnog de liefde en erkenning te geven die je vroeger hebt gemist of je kunt een houding hebben waarin je jezelf nog steeds beschermd voor iets wat er vroeger is gebeurd.
Geven en ontvangen zijn hierin belangrijke thema’s. Als dit geven en ontvangen niet in balans is kan zich dit uiten in gevoelens van somberheid, minderwaardigheidsgevoelens, burn-out, lichamelijke problemen, opvoedproblemen.

We zoeken samen naar wat jouw werkelijke behoeften zijn vanuit jouw geschiedenis en hoe je die een eerlijke plek kunt geven in je huidige relaties. We betrekken hier ook de ander bij, al dan niet fysiek aanwezig, om recht te doen aan diens positie en behoeften. Juist, door oog te hebben voor de verschillende, vaak tegenstrijdige belangen, kan gewerkt worden aan een oprechte verbinding waarbij ieder tot zij recht kan komen. Je krijgt hierdoor meer ruimte om je eigen positie meer vorm te geven met behoud van respect voor de ander.

We spreken ook wel van intergenerationele therapie omdat we kijken naar verbanden die er bestaan binnen de generaties. Doel is om meer persoonlijke vrijheid te kunnen ervaren in de verbondenheid met mensen die belangrijk voor je zijn.